This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.
Βουβωνοκήλη
Τι είναι η βουβωνοκήλη;
Η βουβωνοκήλη είναι η συχνότερη μορφή κήλης που μπορεί να εμφανιστεί στο ανθρώπινο σώμα. Πρόκειται για έναν ιδιαίτερα συχνό τύπο κήλης στους άνδρες, καθώς το 90% των ασθενών είναι άνδρες. Μάλιστα, υπολογίζεται ότι περίπου ένας στους τρεις άνδρες θα εμφανίσει βουβωνοκήλη κάποια στιγμή στη ζωή του. Εντοπίζεται στη βουβωνική περιοχή, ένα σημείο μεταξύ του κορμού και του μηρού. Είναι πιθανό να εμφανιστεί τόσο στη δεξιά, όσο και την αριστερή πλευρά, ενώ πολλές φορές εμφανίζεται και στις δύο.
Η βουβωνοκήλη αποτελεί προβολή σπλάχνων ή ενδοκοιλιακών οργάνων από ένα αδύναμο σημείο του κοιλιακού τοιχώματος. Μπορεί να προκαλέσει πόνους κι ενοχλήσεις, και πρέπει να αντιμετωπιστεί χειρουργικά.
Πώς προκαλείται η βουβωνοκήλη;
Κύριος λόγος δημιουργίας της βουβωνοκήλης είναι η αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση. Αυτή προκαλεί την προβολή των ενδοκοιλιακών ιστών από το τοίχωμα. Παράγοντες αύξησης της ενδοκοιλιακής πίεσης αποτελούν οι παρακάτω:
- Διενέργεια βαρειών χειρωνακτικών εργασιών
- Άσκηση με μεγάλα βάρη
- Εγκυμοσύνη
- Χρόνια δυσκοιλιότητα
- Κάπνισμα
- Παχυσαρκία
- Άθληση
Είναι πολύ πιθανό ένας ασθενής να αντιμετωπίσει κάποιο περιστατικό βουβωνοκήλης χωρίς να ανήκει σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες. Αυτό σημαίνει ότι διαθέτει γενετική προδιάθεση, δηλαδή κακή συνδεσμολογία στα κοιλιακά τοιχώματα.
Ποια συμπτώματα προκαλεί;
Σε αρχικό στάδιο, η βουβωνοκήλη μπορεί να είναι ασυμπτωματική, δηλαδή να μην εμφανίσει κανένα σύμπτωμα πέραν της διόγκωσης. Αυτή συνήθως γίνεται ορατή σε συγκεκριμένες στάσεις, ειδικά όταν ο ασθενής είναι όρθιος. Όταν ξεκινήσουν, τα συμπτώματα συνήθως περιλαμβάνουν πόνο και ενοχλήσεις στο σημείο εκδήλωσης της κήλης. Στην αρχή, η βουβωνοκήλη ενδέχεται να παρουσιάζεται μαλακή και ανατάξιμη. Ωστόσο, όσο προχωρά, η διόγκωση σκληραίνει και γίνεται μη ανατάξιμη, δηλαδή η επαναφορά του περιεχομένου της βουβωνοκήλης στην αρχική θέση δεν είναι δυνατή.
Η βουβωνοκήλη θα πρέπει να αντιμετωπίζεται σε αυτό το στάδιο, όσο ακόμα δεν προκαλεί σοβαρές επιπλοκές στον ασθενή. Εάν παραμείνει χωρίς θεραπεία, είναι πιθανό να δημιουργηθεί περίσφιξη. Η περίσφιξη κήλης είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση για τον ασθενή, κατά την οποία το στόμιο περισφίγγεται και διακόπτει την κυκλοφορία του αίματος στο περιεχόμενο της κήλης. Αυτό μπορεί να έχει ως συνέπεια τη νέκρωσή του, και την πρόκληση περιτονίτιδας. Η βουβωνοκήλη που έχει περισφιχθεί απαιτεί άμεση χειρουργική αντιμετώπιση.
Βουβωνοκήλη: Τρόποι διάγνωσης
Η διάγνωση της βουβωνοκήλης, γενικά όλων των κηλών του κοιλιακού τοιχώματος, ξεκινά με τη λήψη πλήρους ιατρικού ιστορικού του ασθενούς και κλινική εξέταση. Κατά τη διάρκεια της επισκόπησης και της ψηλάφησης, ο ιατρός θα αναζητήσει ενδείξεις ευαισθησίας, πόνου, καθώς και σημάδια πιθανής περίσφιξης. Κάποιες φορές μπορεί να γίνει κι υπερηχογράφημα, ή αξονική τομογραφία. Ωστόσο, η διάγνωση της βουβωνοκήλης είναι σχεδόν αποκλειστικά κλινική.
Θεραπεία κι Αντιμετώπιση
Η αποκατάσταση της βουβωνοκήλης είναι αποκλειστικά χειρουργική. Δεν υπάρχει καμία μορφή συντηρητικής αντιμετώπισης, η οποία να είναι οριστική. Εφήμερες λύσεις, όπως κηλεπίδεσμοι και ζώνες, ενδέχεται να επιδεινώσουν την κατάσταση, προκαλώντας περισσότερες επιπλοκές.
Η χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης διαρκεί περίπου 60 λεπτά. Εάν ο ασθενής δεν αμελήσει την ιατρική φροντίδα, μπορεί να εξέλθει από το νοσοκομείο αυθημερόν. Αντιθέτως, αν η κατάσταση επιδεινωθεί, ενδέχεται να χρειαστεί αρκετές ημέρες έως ότου εξέλθει.
Οι μέθοδοι αντιμετώπισης της βουβωνοκήλης είναι πολυάριθμες. Κάθε μία εφαρμόζεται σε διαφορετική περίπτωση, κι ένας καταρτισμένος χειρουργός οφείλει να τις γνωρίζει όλες. Στις νεότερες, πιο σύγχρονες εξ αυτών περιλαμβάνονται:
- Κλασική Λαπαροσκοπική (TAPP): Προσφέρει ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο και ταχύτατη ανάρρωση, σε σχέση με την κλασική ανοικτή μέθοδο. Το αισθητικό αποτέλεσμα είναι άρτιο, αφού η επέμβαση πραγματοποιείται μέσω τριών μικρών τομών.
- Τεχνικές ONSTEP-TIPP: Πρόκειται για παραλλαγές της ανοικτής μεθόδου, οι οποίες πραγματοποιούνται με τοπική αναισθησία ή μέθη. Ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι του λίγες ώρες μετά την επέμβαση.
- Ενδοσκοπική TEP: Η συγκεκριμένη τεχνική είναι αρκετά ιδιαίτερη, αφού δεν προϋποθέτει είσοδο του ιατρού στην ενδοκοιλιακή χώρα. Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι σχεδόν ανύπαρκτος κι ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στις καθημερινές του ασχολίες άμεσα.
- Ενδοσκοπική eTEP: Παρόμοια με την ΤΕΡ, η συγκεκριμένη μέθοδος είναι αποτελεσματικότερη για παχύσαρκους ασθενείς, μεγάλες κήλες και υποτροπές.
- Ρομποτική: Όλες οι λαπαροσκοπικές μέθοδοι, μπορούν να εκτελεστούν με τη βοήθεια ρομποτικού συστήματος. Ο χειρουργός μπορεί να πραγματοποιήσει ελιγμούς με μεγαλύτερη ακρίβεια, καθώς υπάρχει μια τρισδιάστατη απεικόνιση του χειρουργικού πεδίου και κινήσεις που προσομοιάζουν αυτές του ανθρώπινου χεριού.
Ο εξειδικευμένος Γενικός Χειρουργός Σπύρος Χ. Ανδρικόπουλος έχει μετεκπαιδευτεί στη λαπαροσκοπική και ρομποτική χειρουργική του παχέος εντέρου και του ορθού σε πολυάριθμα νοσοκομεία της Μ. Βρετανίας. Διατελεί διευθυντής της Χειρουργικής Κλινικής του Λευκού Σταυρού Αθηνών. Εάν παρατηρήσετε συμπτώματα που σχετίζονται με τη βουβωνοκήλη, ή για οποιαδήποτε άλλη ανάγκη σας, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του.