Καρκίνος Οισοφάγου

 

Ο καρκίνος του οισοφάγου είναι μια σοβαρή και επιθετική μορφή καρκίνου, η οποία επηρεάζει τον σωλήνα που μεταφέρει την τροφή από το στόμα στο στομάχι. Παρόλο που δεν είναι τόσο συχνός όσο άλλοι τύποι καρκίνου του πεπτικού συστήματος, η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή θεραπευτική προσέγγιση παίζουν καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπισή του.

 

Τι είναι ο καρκίνος οισοφάγου;

Ο καρκίνος οισοφάγου είναι μια σοβαρή πάθηση που επηρεάζει τον σωλήνα που μεταφέρει την τροφή από το στόμα στο στομάχι. Αναπτύσσεται όταν κακοήθη κύτταρα σχηματίζονται στον ιστό του οισοφάγου, οδηγώντας σε όγκο. Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι καρκίνου του οισοφάγου: το πλακώδες καρκίνωμα και το αδενοκαρκίνωμα. Το πλακώδες καρκίνωμα ξεκινά από τα πλακώδη κύτταρα που καλύπτουν τον οισοφάγο, ενώ το αδενοκαρκίνωμα προέρχεται από κύτταρα που παράγουν βλέννα και άλλα υγρά. Ο καρκίνος του οισοφάγου είναι γνωστός για την επιθετική του φύση και συχνά διαγιγνώσκεται σε προχωρημένα στάδια.

 

Καρκίνος οισοφάγου: Αίτια

Η ακριβής αιτία του καρκίνου του οισοφάγου παραμένει άγνωστη, αλλά έχουν εντοπιστεί αρκετοί παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισής του. Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, μια κατάσταση όπου τα οξέα του στομάχου επιστρέφουν στον οισοφάγο, μπορεί να προκαλέσει χρόνιο ερεθισμό και να οδηγήσει σε οισοφάγο Barrett, μια προκαρκινική κατάσταση που αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης αδενοκαρκινώματος. Το κάπνισμα και η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ έχουν συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο, ιδιαίτερα για το πλακώδες καρκίνωμα. Η παχυσαρκία, η οποία μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, αποτελεί επίσης παράγοντα κινδύνου. Η διατροφή πτωχή σε φρούτα και λαχανικά μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο, ενώ η κατανάλωση πολύ ζεστών ροφημάτων έχει συνδεθεί με βλάβες στον οισοφάγο. Τέλος, η αχαλασία, μια πάθηση όπου ο κατώτερος οισοφαγικός σφιγκτήρας δεν χαλαρώνει σωστά, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του οισοφάγου.

 

Ποια συμπτώματα προκαλεί;

Στα αρχικά στάδια, ο καρκίνος οισοφάγου ενδέχεται να μην παρουσιάζει εμφανή συμπτώματα. Καθώς η νόσος εξελίσσεται, τα συμπτώματα γίνονται πιο έντονα και περιλαμβάνουν:

• Δυσκολία στην κατάποση (δυσφαγία): Αρχικά, η δυσκολία αφορά τις στερεές τροφές και, με την πάροδο του χρόνου, επεκτείνεται και στα υγρά.
• Πόνος ή δυσφορία στο στήθος: Ο ασθενής αισθάνεται πόνο πίσω από το στέρνο ή στο πάνω μέρος της κοιλιάς.
• Απώλεια βάρους χωρίς προφανή λόγο: Η ανεξήγητη απώλεια βάρους είναι συχνό σύμπτωμα.
• Βραχνάδα ή επίμονος βήχας: Ειδικά εάν ο βήχας δεν σχετίζεται με άλλη πάθηση.
• Αίσθημα κόπωσης ή αδυναμίας: Η γενική αδυναμία μπορεί να συνοδεύει την πάθηση.

 

 

Διάγνωση της πάθησης

Η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του οισοφάγου είναι κρίσιμη για την αποτελεσματική αντιμετώπισή του. Η διαγνωστική διαδικασία περιλαμβάνει:

• Ενδοσκόπηση ανώτερου πεπτικού (οισοφαγοσκόπηση): Ένας λεπτός, εύκαμπτος σωλήνας με κάμερα εισάγεται μέσω του στόματος για την εξέταση του εσωτερικού του οισοφάγου. Κατά τη διάρκεια της ενδοσκόπησης, μπορεί να ληφθούν δείγματα ιστού (βιοψίες) για μικροσκοπική ανάλυση.
• Απεικονιστικές εξετάσεις: Αξονική τομογραφία (CT) θώρακα και κοιλίας χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση της εξάπλωσης του καρκίνου και τον προγραμματισμό της θεραπείας.
• Ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα (EUS): Συνδυάζει την ενδοσκόπηση με τον υπέρηχο για την εκτίμηση του βάθους διήθησης του όγκου και την ανίχνευση προσβεβλημένων λεμφαδένων.
• Βαριούχο γεύμα με ακτινογραφία: Ο ασθενής καταπίνει ένα υγρό που περιέχει βάριο, το οποίο επιτρέπει την απεικόνιση του παθολογικού ιστού στον οισοφάγο μέσω ακτινογραφίας. Αυτή η εξέταση μπορεί να αναδείξει στένωση ή ανωμαλίες στο σχήμα του οισοφάγου.
• PET-CT Scan: Αυτή η προηγμένη απεικονιστική μέθοδος μπορεί να ανιχνεύσει μεταστάσεις και να αξιολογήσει την έκταση της νόσου.

Ο ιατρός θα επιλέξει τη διαγνωστική προσέγγιση ανάλογα με τα συμπτώματα του ασθενούς και τις κλινικές ενδείξεις.

 

Θεραπευτική προσέγγιση

Η επιλογή της θεραπείας εξαρτάται από το στάδιο του καρκίνου, τη γενική κατάσταση του ασθενούς και την εντόπιση του όγκου.

Λαπαροσκοπική και ρομποτική χειρουργική θεραπεία

Η χειρουργική αντιμετώπιση του καρκίνου του οισοφάγου έχει εξελιχθεί σημαντικά, με τις ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές να κερδίζουν έδαφος έναντι της κλασικής ανοικτής επέμβασης.

• Λαπαροσκοπική οισοφαγεκτομή: Γίνεται μέσω μικρών τομών, όπου εισάγονται ειδικά εργαλεία και κάμερα. Αυτή η μέθοδος μειώνει τον μετεγχειρητικό πόνο, την απώλεια αίματος και τον χρόνο ανάρρωσης.
• Ρομποτικά υποβοηθούμενη οισοφαγεκτομή: Χρησιμοποιεί ρομποτικά συστήματα, τα οποία προσφέρουν μεγαλύτερη ακρίβεια και σταθερότητα στον χειρουργό. Η τεχνική αυτή ελαχιστοποιεί τους κινδύνους επιπλοκών και επιτρέπει ταχύτερη ανάρρωση.
• Οισοφαγογαστρική αναστόμωση: Εάν αφαιρεθεί μεγάλο τμήμα του οισοφάγου, ο στόμαχος μπορεί να μετασχηματιστεί και να συνδεθεί με τον υπόλοιπο οισοφάγο.

 

 

Ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία

Σε συνδυασμό με τη χειρουργική επέμβαση, ο ιατρός θα συστήσει ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία για την ολοκληρωτική θεραπεία της κακοήθειας. Συγκεκριμένα, ενδέχεται να προτείνει:

• Προεγχειρητική θεραπεία: Σε ορισμένες περιπτώσεις, η χημειοθεραπεία και η ακτινοβολία εφαρμόζονται πριν τη χειρουργική επέμβαση, για να μειώσουν το μέγεθος του όγκου.
• Μετεγχειρητική θεραπεία: Βοηθά στην εξάλειψη τυχόν εναπομεινάντων καρκινικών κυττάρων.
• Παρηγορητική ακτινοθεραπεία: Σε προχωρημένες περιπτώσεις, μειώνει τη συμπτωματολογία και βελτιώνει την ποιότητα ζωής.

 

Στοχευμένες θεραπείες και ανοσοθεραπεία

Πρόκειται για θεραπείες που έχουν στόχο την ενίσχυση του οργανισμού του ασθενούς, και περιλαμβάνουν:

• Στοχευμένες θεραπείες: Ορισμένοι ασθενείς με θετικότητα στο HER2 μπορούν να λάβουν φάρμακα όπως το trastuzumab.
• Ανοσοθεραπεία: Αναστολείς σημείων ελέγχου, όπως το pembrolizumab, μπορούν να ενεργοποιήσουν το ανοσοποιητικό σύστημα ενάντια στον καρκίνο.

Ο καρκίνος του οισοφάγου είναι μια σοβαρή νόσος που απαιτεί πολυπαραγοντική προσέγγιση στη διάγνωση και τη θεραπεία. Οι ελάχιστα επεμβατικές χειρουργικές τεχνικές, όπως η λαπαροσκοπική και η ρομποτική οισοφαγεκτομή, βελτιώνουν σημαντικά την πρόγνωση και τη μετεγχειρητική αποκατάσταση. Σε συνδυασμό με ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία και νεότερες ανοσοθεραπείες, η αντιμετώπιση της νόσου γίνεται ολοένα και πιο αποτελεσματική. Η έγκαιρη διάγνωση και η εξειδικευμένη ιατρική φροντίδα είναι καθοριστικοί παράγοντες για την επιτυχή αντιμετώπιση της πάθησης.

 

Ο καταρτισμένος Γενικός Χειρουργός Σπύρος Χ. Ανδρικόπουλος έχει μετεκπαιδευτεί στη λαπαροσκοπική και ρομποτική χειρουργική του πεπτικού συστήματος σε πολυάριθμα νοσοκομεία της Μ. Βρετανίας. Διατελεί διευθυντής της Χειρουργικής Κλινικής του Λευκού Σταυρού Αθηνών. Εάν επιθυμείτε να μάθετε περισσότερα σχετικά με τον καρκίνο του οισοφάγου, ή για οποιαδήποτε άλλη ανάγκη σας, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του.